H κρίση των τραπεζών
Image via WikipediaΆκουσα πριν λίγο τον γάλλο πρόεδρο Sarkozy να λέει οτι συμφώνησαν όλοι οι ηγέτες της Ευρώπης να υποστηρίξουν τις τράπεζες για να προλάβουν το χρηματοπιστωτικό πρόβλημα.
Κι αναρωτιέμαι: γιατί δεν υποστηρίζουν τα κράτη απευθείας όσους πολίτες ή επιχειρήσεις έχουν ανάγκη ;
Οι τράπεζες, χρόνια τώρα κάνουν "τα δικά τους". Ρισκάρησαν στο μαξιμουμ (επένδυσαν ακόμη και στο 'τίποτα' όπως φάνηκε). To Risk management έγινε σεμινάριο, ειδικό μάθημα...επιστήμη.
Το αποτέλεσμα έδειξε ότι 'την πάτησαν".
Ας ανοίξουν νέες τράπεζες (κόσμος θα δουλέψει και σε αυτές). Άς αλλάξει ο θεσμός των χρηματιστηρίων.
Γιατί πρέπει να υποστηριχθούν οι αποτυχημένοι; Δηλαδή αν ένας πολίτης ή μικρός επιχειρηματίας είχε την αντίστοιχη πορεία θα υποστηριζόταν;
Δεν πρέπει να 'τιμωρηθούν' για τα αποτελέσματά τους; Για παραδειγματισμό έστω; Κι αφού μας έδειξαν κι απέδειξαν στην πράξη την αποτυχία τους, αναρωτιέμαι αν θα υπάρξει η αναγκαία 'επιτήρηση'; Θα συνεχίσουν οι υπεροπτες χρηματιστές/επενδυτές/τραπεζικοί την ίδια πορεία; Γιατί 'παλιός γάϊδαρος νέα περπατησιά" σπάνια πετυχαίνει.
Κι αν αποτύχουν εκ νέου, τότε όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Θα έχουν 'ξεπουπουλιάσει' και τα κράτη.
Πιθανώς να είναι αφελής η προσέγγιση μου αλλά κάποια πράγματα δυσκολεύομαι να τα καταλάβω.
2 comments:
Φοβάμαι ότι δεν είναι τόσο απλό: δεν απέτυχαν μόνο οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις αλλά ολόκληρο το οικονομικό σύστημα
Απέτυχαν όχι όλοι. Συγκεκριμένοι. Και υποστηρίζω ότι πράγματα στη βάση τους είναι πάντα απλά. Δηλαδή: σωστό/λάθος, μικρό/μεγάλο ρίσκο, ηθικό/μη ηθικό. Συνήθως τα κάνουμε περίπλοκα ή για λόγους άγνοιας ή για να παραπλανήσουμε.
Δημοσίευση σχολίου