Φιλοξενώ και πάλι, μια πρώτη τοποθέτηση του Νίκου (φίλος μαθηματικός που μένει στην Κρήτη) που εστάλη με email λίγο πριν ξεκινήσει η wolframalpha. Έχει ενδιαφέρον, όπως όλες οι τοποθετήσεις του Νίκου, γιαυτό και το ανεβάζω εδώ. Περιμένω και τη συνέχεια, εφ' όσον πλέον το χρησιμοποιήσει, μια και από το Σάββατο 16/5 η wolframalpha είναι πλέον online.
"Ο Mr Wolfram θέτει πολύ υψηλούς στόχους αλλά δεν είναι και ο πρώτος.
Γύρω στο 1998 συν πλην κανά χρόνο, κάτι τύποι στο πανεπιστήμιο της Canberra στην Αυστραλία είχαν τη φαεινή ιδέα να φτιάξουν μια database με τα κείμενα του Πλάτωνα που να είναι "askable". Θα μπορούσε κάποιος να θέσει κάποιο ερώτημα, και το σχετικό software μετά από εκτενές parsing θα "απαντούσε" βάσει των ιδεών του Πλάτωνα, σα να του είχε απαντήσει δηλαδή ο ίδιος ο Πλάτωνας (το project βέβαια δεν πολυακούστηκε και αμφιβάλλω αν εξελίχθηκε ποτέ σε κάτι περισσότερο από κάποιο στοιχειώδες demonstration επίπεδο).
Ακριβώς αυτό οραματίζεται ο Mr Wolfram.
Για να πετύχει κάτι τέτοιο όμως, χρειάζεται κατά την ταπεινή μου γνώμη τόση "μεταπληροφορία" όση και η ίδια η πρωτογενής πληροφορία. Με άλλα λόγια, κάποιος θα πρέπει να διαβάζει, να "χωνέψει" και να κατανοήσει το πρωτογενές υλικό, να εντοπίσει όλους τους πληροφοριακά σχετιζόμενους τομείς και έτσι συνεπώς να το "πλαισιώσει" με μεταπληροφορίες που θα το καταστήσουν "ανιχνεύσιμο" και "εξερευνήσιμο" από το πρόγραμμα του Mr Wolfram ή οποιουδήποτε Wolfram.
Φυσικά μπορεί να φτιαχτεί software για την αυτοματοποιημένη εξαγωγή αυτών των "μεταπληροφοριών", αλλά πόσο τετραπέρατος μπορεί να είναι ο προγραμματιστής όταν έρθει η ώρα να ορίσει τους κανόνες που θα αυτοματοποιούν αυτήν την εξαγωγή, ώστε να προβλέψει ΤΑ ΠΑΝΤΑ; Συνεπώς θα υπάρχει ένα άνω όριο στη χρησιμότητα των μεταπληροφοριών, άρα και ένα άνω όριο στο βαθμό "σκέψης" του συστήματος του Mr Wolfram.
Μου θυμίζει ας πούμε την κατάσταση με το Plug and Play όταν πρωτοεισήχθει στα Windows με τα Windows 95 (Η Amiga βέβαια το είχε από το 1985 που πρωτοεμφανίστηκε, και λεγόταν Autoconfig(tm)). Αν το Plug and Play ήταν "πραγματικό", τότε θα έπρεπε να μπήγεις μια κάρτα και αυτή αμέσως να παίζει. Και όντως αυτό γινόταν, αλλά ΠΩΣ γινόταν; Πολύ απλά, στο CD των Windows95 η MS είχε προ-ενσωματώσει τους drivers για όσες κάρτες και περιφερειακά ήταν γνωστά την εποχή κυκλοφορίας των Windows95. Έτσι ο χρήστης νόμιζε ότι η εγκατάσταση είναι πραγματικά αυτόματη και το plug and play 100% κυριολεκτικό! Φυσικά αυτός ο τρόπος λειτουργεί μόνο για το προκαθορισμένο σύνολο hardware. Τα νεότερα περιφερειακά θα χρειαστούν τη γνωστή διαδικασία εγκατάστασης, που ΔΕΝ είναι κυριολεκτικά plug and play.
Θα μπορούσε να λυθεί αυτό; Ναι, αν το ίδιο το περιφερειακό είχε "μέσα" του τους drivers του, και υπήρχε ταυτόχρονα ένας τρόπος ώστε το περιφερειακό να ενημερώνει τα Windows τι ρόλο βαράει τέλος πάντων και πώς ακριβώς θα χρησιμοποιηθεί ο ενσωματωμένος driver.
Έτσι ακριβώς και με τον Mr Wolfram. Μέχρι να επινοηθεί ένας τρόπος να γράφονται τα κείμενα ώστε από τον ίδιο τον τύπο (= τις καθαυτό λέξεις) να προκύπτει και το σύνολο της σημασιολογίας τους, το σύστημά του δε θα είναι παρά μια τεράστια πρόβλεψη για τις πιθανότερες δομές αναζήτησης και τα πιθανότερα επιθυμητά αποτελέσματα.
Κατά τη γνώμη μου τα 4 χρόνια ανάπτυξης που αναφέρει το άρθρο δεν ήταν ακριβώς χρόνια ανάπτυξης αλλά χρόνια στατιστικών καταγραφών, για να διαπιστώσει ποιες databases τον ενδιαφέρουν περισσότερο και τι είδους data mining θα πρέπει να επιδιώξει να αυτοματοποιήσει.
Όχι ότι είναι κάτι άχρηστο, προς θεού. Αλλά δε θα το έλεγα 'the next big thing', θα το έλεγα καλύτερα "η οριστική μορφή των search engines". Γιατί τελικά είναι ΠΑΛΙ μια search engine :)"
