Για τον Τσάρλι...

Τον ήξερα από το Δημοτικό. Και το παρατσούκλι του ήταν Τσάρλι! Ποιος ξέρει γιατί και ποιος του το έβγαλε...
Κάναμε παρέα παλιότερα. Είχαμε διατηρήσει κι αργότερα κάποια επαφή. Παρ' όλο που η παρέα πλέον συναντιόταν όλο και πιο αραιά, ήταν το μαγαζί με είδη υγραερίου κι οι φιάλες που έκανε διανομή, που όλο και κάπου θα τον συναντούσες. Όλο το Φάληρο και ο Αγιος Δημήτριος -όπου βρισκόταν το μαγαζί- τον ήξερε. Ήταν παντρεμένος με μια γλυκειά κοπέλα, που εδώ κ χρόνια πάλευε με τον καρκίνο. Και τα κατάφερε μέχρι τώρα...

Προχτές ο Τσάρλι πήγε στο νοσοκομείο "Σωτηρία" για να κάνει κάποιες εξετάσεις γιατί είχε κάτι ύποπτο στον πνεύμονα. Καρκίνος μάλλον είπαν...
Μέχρι να γίνει εισαγωγή όμως τον "χτύπησε" ένα δυνατό εγκεφαλικό. Οι γιατροί έτρεξαν... Κι ενώ η φροντίδα ήταν γύρω από αυτό, ένα έμφραγμα ήρθε να συμπληρώσει το κακό! Διαθέσιμη εντατική δεν υπήρχε! (Αυτά ζούμε πλέον...) Και τον πήγαν στην κοντινότερη διαθέσιμη: στην Κόρινθο! Όλα μαζί εναντίον του. Χωρίς οίκτο. Πρώτη φορά ακούω τόσα μαζεμένα να συμβαίνουν σε κάποιον...

Πριν λίγο μάθαμε ότι δεν άντεξε τα απανωτά χτυπήματα: Έφυγε για το δικό του μοναχικό ταξίδι.

Κάποιοι λένε ότι το ήθελε από καιρό να ταξιδέψει εκείνος πρώτος. Να "φύγει" κι από τα οικονομικά προβλήματα που είχε. Ας πούμε πως έγινε αυτό που ήθελε!
Καλό του ταξίδι!