24.3.07

Ενός κατάγματος μύρια κακά έπονται

Γι'αυτό δεν πρέπει να γκρινιάζεις. Εκεί που είχα τα προβλήματά μου με το video και πολύ δουλειά ήρθε ένα πέσιμο από σκάλα της μητέρας μου και τα προβλήματα έγιναν λες και τα βλέπεις με μεγεθυντικό φακό.
Υπο και δια-τροχαντήριο μηριαίο συντριπτικό κάταγμα είπε ο γιατρός στο Ασκληπιείο. Εγχείριση, πλάκα, βίδες, και 15 μέρες εντός! Όλα καλά με την επέμβαση, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό αν ο ασθενής δεν συνεργάζεται. Κι άντε να πείσεις μια 80χρονη, φοβισμένη, παχουλή αλλά αδύναμη μαμά πως πρέπει λίγο να πονέσει, να είναι καθιστή και όχι ξάπλα και να μάθει βήματα με το Π, που ομως δεν πρέπει να πατάει το σπασμένο πόδι. Και να η πίεση στο 17 απο το φόβο της και κλάματα και άστα να πάνε. Εύχομαι γρήγορα να ξεθαρέψει γιατί θα "ξεθαρέψουν" τα δικά μου νεύρα!
Και βέβαια η κατάσταση στο νοσοκομείο εντείνει το πρόβλημα. Ελάχιστο βοηθητικό προσωπικό (τι να σου κάνουν 2 νοσοκόμες για 30+ ασθενείς, οπότε καταλήγεις στις "αποκλειστικές"), πολύ κακή υποστήριξη για αποθεραπεία (άφαντοι οι φυσιοθεραπευτές) και βέβαια οργάνωση και συντονισμός σε πολύ κακό επίπεδο. Όσο για επικοινωνία/ επίσημη ενημέρωση...ανύπαρκτη! Εσύ τρέχεις, ψάχνεις, ρωτάς και όλα στο πόδι και στο βιαστικό! (τώρα αν αυτά αλλάζουν με το φακελάκι δεν ξέρω γιατί είμαι κατά και ευτυχώς κανείς δεν μου ζήτησε.
Επόμενο στάδιο η επιστροφή στο σπίτι από βδομάδα. Βοήθειά μας!