Εκλογές. Ψηφίζω χωρίς να έχω καμία εγγύηση.

Όταν αγοράζω ένα προιόν ή μια υπηρεσία, υπάρχει πάντα μια εγγύηση που το συνοδεύει. Και πολλές φορές η χρονική διάρκεια της εγγύησης είναι ανταγωνιστικό σημείο. Άλλο προϊόν δίνει 1 χρόνο, άλλο 3 κι άλλο 6. Πάντως, αγορά προϊόντος χωρίς εγγύηση, δηλαδή χωρίς "προστασία για τον αγοραστή" σπανίως κυκλοφορεί στην αγορά. Ακόμη και στον τομέα υπηρεσιών, αν κάτι πάει "στραβά" υπάρχει κάποια ασφάλεια που θα με καλύψει.
Μόνο στις εκλογές μου ζητάνε να ψηφίσω, χωρίς κανενός είδους "εγγύση" ή "ασφάλεια". Μου υπόσχεται ο καθένας ό,τι θέλει για να με πείσει. Κι εγώ δεν μπορώ να ξέρω τι είναι ακριβές, εφικτό και τι όχι. Κι αφού ψηφίσω και εκλεγεί, μπορεί να αλλάξει ο,τιδήποτε από αυτά που  υποσχέθηκε. Γουρούνι στο σακί δηλαδή.
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, γιατί να μην καταθέτει το κάθε κόμμα, και κάθε υποψήφιος, τις προτάσεις τους και τα σχέδιά τους με τους ανάλογους προϋπολογισμούς, (άρα πολύ συγκεκριμένα πράγματα) να ψηφίζω σύμφωνα με αυτές τις προτάσεις, αλλά αν, ό,τι  έχει υποσχεθεί,  κριθεί παραπλανητικό τότε να λογοδοτεί και να είναι υποχρεωμένο(ς) να αποζημιώσει. Να πληρώνει δηλαδή από το ταμείο του πρόστιμο, για αυτή την παραπλάνηση ή  τους λάνθασμένους υπολογισμούς του. Κι η τακτική αυτή, να αφορά σε όλα τα κόμματα που κατεβαίνουν σε εκλογές. Αυτό θα λειτουργεί ως εγγύηση για τους πολίτες.
Έτσι θα είχαμε μόνο ρεαλιστικά προγράμματα, εφικτές κι αξιόπιστες υποσχέσεις.  Θα αισθανόμουν πολίτης μιας χώρας που με σέβεται και με προστατεύει.
Υπάρχουν  πάντα λύσεις αν θέλουμε να είμαστε έντιμοι και συνεπείς. Το ερώτημα είναι: Θέλουμε;

ΣΗΜ. Την τακτική που περιγράφω είχα διαβάσει ότι ακολουθεί η Γερμανική πολιτεία. Δυστυχώς δεν βρήκα το link. Αν κάποιος βρει κάτι ας αφήσει σχόλιο.